David Gilmour

łosoś bez rąk

Taaaak! Taaak! Umartwiajmy siebie i innych w imię tej psychicznej miłości! Mr. Green

Adeenah! Patrz, patrz! Mamy drugą stronę tematu Wink

Dyskusja się rozwija...

A znasz "The Division Bell" Floydów? Tam praktycznie wszystkie kompozycje są Gilmoura, płytka brzmi nieziemsko. To właściwie już nie PF tylko oddzielny projekt Dave'a... przynajmniej ja zawsze tak ten krążek traktuje. Najlepsze kawałki to epickie, wspaniałe "High Hopes" i "Learning To Fly". Lubię jeszcze "Keep Talking"... posłuchaj jak nie znasz - naprawdę warto Very Happy

Materiał związany z Gilmourem jest bardzo obszerny, więc ciężko to wszystko na raz ogarnąć... Proponuje stopniowo Wink

Red Hot Z Krwi I Kości

Znam High Hopes Very Happy

I Marooned... to ten cudowny instrumental :]] Zresztą już zassałam tą płytkę, zaraz będę się nią delektowała Very Happy

Giiiilmoooour!!!! Tożto BÓG istny!! xDD ;D

Ekspert Od Spraw Papryki

Noo, "The Division Bell" to cudo, ale Gilmoura solo jakoś nie lubię. Cool

łosoś bez rąk

Ja nie mogę żyć bez jego głosu. Moim zdaniem to jeden z najciekawszych wokali ever. Szczególnie to ciągnie mnie do jego Muzyki, chociaż... wiadomo - nie tylko. Jego kompozycje są takie... ciepłe i spokojne. Gitara "delikatnie łka" (proste skojarzenie z While My Guitar Gently Weeps, a jakże trafne Cool

). Tą gilmourowską lekkość i magię słychać zwłaszcza na "On an Island", które traktuje jak takie...hmmm... rozliczenie się z całą, solową (i nie tylko) twórczością Davida.
Zgadzam się, więc z Adeenah - Gilmour jest BOGIEM.

Red Hot Z Krwi I Kości

Ekspert Od Spraw Papryki

Słyszałam wszystkie płyty i mnie jakoś nie powaliły, więc chyba naprawdę nie lubię. xD Ale dobra, posłucham dziś dla pewności, maniaczki. Wink

Red Hot Z Krwi I Kości

Maniaczki? Aż tak jest źle? O_o

...idę posłuchać Gilmoura xDDD Laughing

łosoś bez rąk

To ostatnie zdanie wyjaśniło wszystko, Adee Wink

Ja tam z manii Gilmoura chyba nigdy nie wyrosnę. Zawsze miło mi się do niego wraca. Jest niezwykły, niepowtarzalny. O.

Red Hot Z Krwi I Kości

Dave...

Jego głos mówi sam za siebie ;D Słucham Division Bell... cudo! cudo! AAA!! xD Very Happy

łosoś bez rąk

Ja uwielbiam śpiew Davida na "The Wall"... zwłaszcza w "What Shall We Do Now?" i "Run Like Hell". O "Comfortably Numb" nawet nie wspomnę Shocked

... Watersa też lubię. Kocham jego "In the Flesh" albo "The Trial", ale to dwa zupełnie inne głosy... łagodność, a jednocześnie pazur Gilmoura no... i to "coś", co w wokalu ma Waters. Brrrr...

PINK FLOYD!!!!!!!!!!!

Red Hot Z Krwi I Kości

Razem brzmią cudownie Smile

Właśnie to połączenie Gilmour-Waters jest takie... ciekawe ;D Chociaż bardziej podoba mi się głos Gilmoura :]]

Ale co tam...

łosoś bez rąk

Ja też wolę głos Davida. Ale muszę przyznać, że Pink Floyd bez tego... sarkazmu u Watersa (doskonale słyszalny w "In The Flesh" i na "Animals"... zwłaszcza "Sheep" <3) PF dużo by straciło. Obaj byli świetni i każdy bez tego drugiego nigdy nie osiągnął takiego efektu jak na wspólnych płytach.
No, ale to temat Dave'a, więc wracam do niego Razz

Jak pisałam wcześniej - dziś spędziłam pół dnia przy "The Wall". Chociaż większość fanów Floydów uważa, że to już właściwie solowy Waters... nie zgodzę się z tym. Gdyby nie gitara i wokalizy Gilmoura - płyty byłyby... no, nie miałyby takiego efektu. Jak wspomniałam "Comfortably Numb" jest jedyne w swoim rodzaju, a przecież to już ewidentny duet z Rogerem!!! Napisane i zaśpiewane razem! Czymże byłaby ta piosenka bez solówki i refrenu, który łagodzi pełen bólu i złości głos Watersa?... Dobra, może ja się tu za bardzo podniecam, ale uważam, że Gilmour był duchem Pink Floyd. Doskonale rozpoznawalny, twórczy i taki... taki... tak, Hycel ma rację. Moja erudycja cierpi xD Nie umiem się wysłowić. Za bardzo kocham Pinków i ich Muzykę. I Davida Gilmoura.

Red Hot Z Krwi I Kości

Comfortably Numb... bez tego nie ma The Wall. Mój ukochany utwór.. z tej płyty, może i nietylko :] Za każdym razem jak słyszę tą solówkę, to aż serce staje. Kolejny dowód na to, co można stworzyć pracując razem Very Happy

łosoś bez rąk

Taaaa... Comfortably Numb to dla mnie jeden z tych utworów, których mogę słuchać całe dnie bez przerwy i nigdy mi się nie znudzą... Solówka, to "aaaaaaa-aaa-aaa!!!!!!" w drugiej zwrotce, sugestywny Waters i cudowny... uspokajający... wzruszający śpiew Gilmoura...

There is no pain, you are receding.
A distant ships smoke on the horizon.
You are only coming through in waves.
Your lips move but I cant hear what youre sayin.
When I was a child I had a fever.
My hands felt just like two balloons.
Now I got that feeling once again.
I cant explain, you would not understand.
This is not how I am.
I have become comfortably numb.

A w połączeniu z filmem... Shocked

Ja na tej scenie spazmów dostaje. Jak oglądałam pierwszy raz to do pokoju przybiegła moja matka, przerażona, co się stało... a ja - łkając - nie mogłam z siebie słowa wydusić... Strasznie silnie oddziałowuje na psychikę ta przemiana Pinka ...